Concert

And I....eyai... Will Always Love you... hohohohoahhh... I will always love you.... ohhhhhh

Utang na luob. Ilang araw ng nagkoconcert ang kapitbahay. Perwisyo sa trabaho at pahinga. Gusto ko nang ipabarangay kaso sabi dito sa bahay, pakisamahan ko na lang. Grabe, sobrang pakikisama na nga. Sila ata ang walang konsepto nun eh. Haayy.

Anyway, speaking of concert, I watched Vice Ganda's concert here in the province. Everyone was excited, puno ang venue. Siyempre, front row kami... dahil sa complimentary ticket! haha. May kasamang free dinner kaya dumating kami ng mas maaga. Pagdating ng venue, wow. Ang tabang ng pagkain. Hindi na nga masarap, parang takot na takot pa silang maubusan ng supply sa sobrang tipid ng portions. I would have been dismayed pero pinaalala ko sa sarili ko... "complimentary lang ang ticket mo. wag magreklamo!" Ok fine. Diretso na sa concert. Hiyawan pagkalabas ni Vice. Konting patawa lang, benta na. Kaso habang pagitna na ang performance nila sa panglalait portion, it struck me. Napanuod ko na to dati. Same old routine from Showtime promo. As in binalikan ko pa talaga yung video sa youtube to confirm. Ayun na nga, halos walang binago. Haayyy. Hindi ko naman sinasabing hindi sila nakakatawa pero sana nag-effort man lang na mag-isip ng bagong material. Pagkatapos ng concert, hati ang mga tao. nabwisit ang mga taong nag-ipon at nagbayad ng ticket, at sobrang tuwa naman ng mga may complimentary tickets! Sabagay, sino ba naman ang matutuwang magbayad ng P2500 para lang panuorin ang palabas na pwede mo naman palang panuorin sa youtube ng libre?

Through the fire, through whatever come what maaaaaaaaaaayyyyy... For a chance of loving you I'd take it AAAAAAAALLLLLLLLLLLLL the way! Naku... ayaw talagang paawat ng kapitbahay!

The Horror

Katatapos lang ng ilang oras ng trabaho. Pagod at hindi makatulog. Sa totoo lang, walang kinalaman ang trabaho sa pagod. In fact, I enjoy doing my job(well... most of the time). Nakakapagod kasi instant reunion nanaman kanina at bilang isa sa mga nakatatandang pinsan ay kinailangan kong maging tagabantay ng mga bulilit kong pinsan. Hindi naman ako nagkocomplain. In fact, I enjoy being around little kids which is why I came up with the conclusion that when time comes, I'll enjoy fatherhood. Anyway, as I was saying, I enjoy being around them pero ayaw ko yung pagod after. haha. I know it doesn't make much sense so just humor me, ok? Madaling araw na kaya.

Nung bata ako, parati akong natatakot manuod ng palabas sa telebisyon tuwing sasapit ang mga araw ng patay. Paano ba namang hindi ka matatakot kung ang mga palabas sa tv ay mga Shake,Rattle&Role movies nung time na nakakatakot pa talaga ang franchise na yan (lalo na yung episode ni manilyn reynes na ihahain siyang putahe ng mga aswang para sa fiesta nila). Siyempre tuwing Sabado, hindi magpapatalo ang Magandang Gabi Bayan na kung first time mong panuorin yun ay para ka lang nanunuod ng Verum Est o Nginiig(Solid Kapamilya?). Anyway, fast forward ngayon, hindi naman na ako natatakot sa mga ganyan. In fact, nakahiligan ko nang magmovie marathon kasama ng mga pinsan o friends ng mga horror movies. Ang nakakalungkot lang ay pagbukas mo ng tv, puro patayan ang ibabalita sayo. Parang balik ang paranoia ko nung bata pa ako. Hindi na nga lang mga kwento sa pelikula ang kinatatakutan ko kundi mga kwento sa balita. Mas nakakatakot ang horror ng tunay na buhay.

PS. kumusta naman ang paggamit ko ng "in fact" sa post na to? I need new phrases.